Widzę, widzę Wasze twarze…
Moich ukochanych, przyjaciół, znajomych i tych, których spotykam po koncercie. Na krótko i na zawsze…
Patrzymy sobie w oczy, czasem się przytulamy.
Słucham Was. Dzielicie się swoimi radościami, smutkami.
Także i Ty, który czytasz teraz mój list…
Wy wszyscy jesteście moim skarbem.
Pewnego słotnego dnia zastanawiałam się nad moim śpiewaniem…
Nad drogą, którą przebyłam. Nad tym, jak wielu ludziom zawdzięczam to, że mogę śpiewać, realizować swoje pomysły.
Wszyscy są moim skarbem.
Skarbem są artyści, których piosenki nuciłam, będąc nastolatką – moi nieświadomi nauczyciele śpiewu.
Szczególne miejsce w moim sercu zajmuje Czesław Niemen, który, nic o tym, oczywiście, nie wiedząc, pomógł mi przetrwać trudny czas dorastania.
Drugą taką osobą jest Ewa Demarczyk.
Skarbem są muzycy, z którymi dane mi było grać: Andrzej Wyrzykowski, Marek Walawander, Kuba Radomski, Słoma, Mikołaj Wielecki…
I z którymi gram, od lat, teraz: Marcin Majerczyk, Marcin Lamch, Manolo.
Ta płyta jest podziękowaniem wszystkim, którzy towarzyszyli mi, uczyli wrażliwości, poszukiwania piękna i prawdy.
Jest też propozycją wędrówki, do której chciałabym Was zaprosić.
Wędrówki w głąb, bo na tym krążku odcisnęły się także dobre myśli modlitwy bardzo, bardzo wielu ludzi.
Gdy to czytacie, wszystko jest już nagrane,
lecz nie wszystko skończone.
Jeśli więc „Skarb” się ukaże, będę zawdzięczać to Wam, którzy mnie wspieraliście.
Wy jesteście moim skarbem!
Trzymaliście mnie na linie, gdy odpadałam od skały!
Bo ta wędrówka do lekkich nie należała.
Podczas pracy nad płytą Towarzyszyło mi zdanie:
Przegraj jeszcze raz, przegraj lepiej.
Ofiarował mi je Ojciec Wojciech Prus.
Ono już pójdzie ze mną w dalszą drogę. Ono pomogło mi przetrwać.
Kochani, dziękuję Wam wszystkim.
Wasza ak
Przejdź do treści
Skarb